Ang mga paulit-ulit na aktibidad ay maaaring humantong sa isang masakit na pamamaga ng mga kalamnan, tendon at periosteum ng tibia. Ang kondisyong ito ay tinatawag na medial tibial stress syndrome, o shin splints. Ang isang labis na pinsala sa pinsala, ang shin splints ay sanhi ng sobrang pag-stress sa shinbone at ang nag-uugnay na mga tisyu na nakadikit ang mga kalamnan sa buto. Ang shin splints ay isang pangkaraniwang, pinsala na may kaugnayan sa pagtakbo, at kahit na maaari silang maging masakit, maiiwasan sila at madaling magamot.
Sintomas
Ang shin splints ay karaniwang naroroon bilang isang sakit, pananakit o lambing sa kahabaan ng guya o panloob na bahagi ng tibia. Maaari itong isama sa pamamaga. Ang saklaw ng mga sintomas na ito ay lubos na nakasalalay sa kung magkano ang pagkapagod at pinsala sa mas mababang mga binti na nagdusa. Sa simula, ang sakit ay maaaring mangyari lamang sa pagtatapos at pagsisimula ng isang pag-eehersisyo. Gayunpaman, kung ang mas mababang mga binti ay hindi nakakakuha ng isang pagkakataon upang mabawi, ang sakit ay maaaring maging tuluy-tuloy at naisalokal. Sa mga malubhang kaso, ang shin splints ay maaaring umunlad mula sa isang reaksyon ng stress sa isang aktwal na bali ng stress.
Mga Kadahilanan sa Panganib
Ang Shin splints ay karaniwang nabuo pagkatapos ng isang biglaang pagtaas ng pisikal na intensity ng isang ehersisyo. Ito ay maaaring mangahulugan ng pagpapatakbo ng mas mahabang distansya, sa mga burol, sa isang mas mahirap na ibabaw o pagtaas ng dalas ng mga tumatakbo. Ang mga manlalaro na may mataas na arko ng tagaytay at ang mga may mga flat na paa ay may posibilidad na makaranas ng higit na pagbubuhos, na ginagawang madali silang makintab. Ang mahinang umaangkop na sapatos o sapatos na may kaunting padding upang sumipsip ng pagkabigla ay maaari ring dagdagan ang panganib ng pagbuo ng shin splints.
Paggamot
Ang pinaka-epektibong paggamot para sa shin splints ay ang pahinga. Ang dami ng pahinga na kinakailangan para sa mas mababang mga binti upang pagalingin ay idinidikta ng kalubhaan ng mga pinsala. Kung ang sakit ay banayad, simpleng pag-back off ang intensity at dalas ng mga ehersisyo ay maaaring sapat. Kung ang sakit ay nakakasagabal sa pang-araw-araw na mga gawain, gayunpaman, kinakailangan upang matigil ang lahat ng mga aktibidad na may mataas na epekto sa loob ng ilang linggo. Sa sandaling handa na bumalik sa pagsasanay, mahalaga na magsimula nang dahan-dahan at upang lubusang mabatak bago at pagkatapos ng bawat pag-eehersisyo.
Pagbabawas ng pamamaga
Ang mga gamot na anti-namumula, malamig na pack, at mga compress na wraps ay mga paggamot na makakatulong sa pagbawas ng pamamaga at magsulong ng kagalingan. Ang pag-icing sa apektadong shin sa loob ng 15 hanggang 20 minuto nang maraming beses sa isang araw at pag-angat ng shin sa itaas ng puso ay makakatulong na mabawasan ang pamamaga. Sa mas matinding mga kaso, ang isang compression bandage ay maaaring kailangang magsuot upang mapanatili ang pamamaga. Sa ibabaw ng mga kontra-nagpapaalab na gamot tulad ng ibuprofen o naproxen ay maaari ring maging kapaki-pakinabang para sa pagbabawas ng sakit at pamamaga.
Pag-iwas
Ang pinakamahusay na pag-iwas sa shin splints ay upang subaybayan ang dami ng stress na nakalagay sa mas mababang mga binti. Ang pagsasanay sa cross na may mga aktibidad na may mababang epekto tulad ng pagbibisikleta o paglangoy ay maaaring dagdagan ang dami ng oras ng pagbawi sa pagitan ng mga tumatakbo. Ang pagpili ng isang maayos na angkop na sapatos na sumusuporta sa paa at sumisipsip ng pagkabigla ay mahalaga upang maiwasan ang shin splints. Inirerekomenda na ang mga sapatos ay mapapalitan tuwing 350 hanggang 500 milya dahil ang kanilang kakayahang sumipsip ng pagkabawas ay nababawasan habang sila ay isinusuot. Ang pagtakbo sa mga malambot na ibabaw, tulad ng dumi o damo sa halip na kongkreto, maaari ring bawasan ang epekto sa mas mababang mga binti.
