Ang mga pagtutukoy ng "D" at "L" sa mga pangalan ng D-glucose at L-glucose ay ginagamit upang magkakaiba sa pagitan ng dalawang magkakaibang hugis ng molekulang glucose. Ang D-glucose at L-glucose ay mga enantiomer, nangangahulugang ang kanilang mga istruktura ng molekular ay mga imahe ng salamin sa bawat isa. Ang pagkakaiba sa istruktura sa pagitan ng dalawang molekulang ito ay pinakamahusay na inilarawan sa mga tuntunin ng modelo ng projection ng Fisher, na kung saan ay isang paraan ng pagguhit ng mga organikong molekula.
D-Glucose Chemistry
Sa molekula ng glucose, ang isang pangkat ng oxygen at hydrogen atom ay nakatali sa isang carbon atom. Sa kabilang dulo ng molekula ng glucose, mayroong isang double-bonded oxygen atom. Ang pagtingin sa modelo ng Fisher ng D-glucose na may double-bonded oxygen atom na itinuro, ang oxygen at grupong hydrogen sa tuktok ng mga puntos ng atom sa kanan. Ang modelo ng Fisher ay ang pinakamahusay na pagpipilian para sa paglalarawan ng pagkakaiba sa pagitan ng D-glucose at L-glucose dahil ipinakita nito ang pagkakaiba sa istruktura na malinaw na ihambing sa iba pang mga modelo ng pagguhit ng istruktura.
L-Glucose Chemistry
Ang D-glucose at L-glucose ay binubuo ng parehong mga atomo. Ang pagkakaiba-iba lamang sa pagitan ng dalawang istraktura ay ipinapakita sa pamamagitan ng modelo ng Fisher. Hindi tulad ng D-glucose, ang pangkat ng oxygen at hydrogen ng mga atoms sa L-glucose glucose sa kaliwa sa modelo ng Fisher. Kung ang dalawang molekulang ito ay nahaharap sa isa't isa, magmumukha silang isang salamin ng isa't isa. Bagaman ang mga pagtutukoy ng D at L ay karaniwang ginagamit upang ilarawan ang iba't ibang mga istruktura ng mga asukal at amino acid, hindi palaging ang pinaka kanais-nais na configurational descriptor dahil nakatuon ito sa pagsasaayos ng isang carbon atom lamang sa istraktura, kung maaaring marami.
