Ang unang mga anti-tuberculosis na gamot ay binuo 70 taon na ang nakalilipas at sa kabila ng isang makabuluhang pagbaba ng mga bilang ng mga nahawaang tao, ang tuberkulosis, isang nakakahawang sakit na multi-organ, ay nakakaapekto pa rin sa 2 bilyong tao sa buong mundo. Noong 2009, naging sanhi ito ng pagkamatay ng 1.7 milyong tao. Sa Estados Unidos, ang sakit ay nakakaapekto sa mga pangunahing panganib na grupo, tulad ng mga indibidwal na positibo sa HIV, mga walang-bahay at mga taong naglalakbay sa mga endemikong lugar. Ang mga protocol ng paggamot para sa tuberkulosis ay nagsasangkot ng isang kumbinasyon ng ilang mga gamot na nag-target sa bakterya, pati na rin ang bitamina B-6, na pumipigil sa masamang epekto ng isa sa mga gamot na anti-tuberculosis.
Paggamot ng Tuberkulosis
Hanggang sa 1940, walang tiyak na paggamot para sa tuberkulosis. Noong 1944, ipinakita ng mga unang pag-aaral na ang streptomycin ay epektibo sa paggamot sa eksperimentong tuberculosis sa mga hayop. Noong 1952, natagpuan din ang isoniazid na epektibo laban sa tuberkulosis. Ngayon, ang isang kumbinasyon ng ilang mga gamot na anti-tuberculosis ay ginagamit upang maiwasan ang pag-unlad ng resistensya ng bakterya sa mga anti-tuberculosis na gamot.Ang mga gamot na ginamit na regular ay isoniazid, rifampin, pyrazinamide at alinman sa etambutol o streptomycin.
Kakulangan ng Isoniazid at Vitamin B-6
Di-nagtagal pagkatapos na magtrabaho ang isoniazid sa pamamahala ng tuberkulosis, nabanggit ng mga mananaliksik na ang ilang mga pasyente ay nagkakaroon ng peripheral neuropathy. Ito ay nailalarawan sa pamamagitan ng simetriko pamamanhid sa mga kamay at paa na kung saan ay inilarawan bilang pamamahagi ng "stocking-glove". Ang neuropathy na ito ay mas matindi sa mga pasyente na nakatanggap ng mas mataas na dosis ng isoniazid. Sa mga huling yugto, ang neuropathy ay nailalarawan din ng sakit na kinasasangkutan ng mga kalamnan at buto. Noong 1954, sina Biehl at Vilter ng University of Cincinnati College of Medicine ay sinisiyasat ang pag-ihi ng ihi ng grupo ng bitamina B sa mga pasyente na natanggap isoniazid. Natagpuan nila ang matataas na antas ng pyridoxine, na tinatawag ding bitamina B-6 na mas binibigkas sa mga pasyente sa mataas na dosis ng isoniazid. Iminungkahi nito na ang isoniazid ay sanhi ng kakulangan sa bitamina B-6, na ipinakita sa klinika bilang peripheral neuropathy.
Bitamina B-6
Ang bitamina B-6 ay mahalaga para sa maraming mga proseso ng biochemical. Ito ay isang mahalagang co-factor sa metabolismo ng glucose, lipids at protina, pati na rin sa henerasyon ng hemoglobin, ang protina sa mga pulang selula ng dugo na kritikal para sa pagdala ng oxygen mula sa baga sa mga peripheral na organo. Mahalaga, ang bitamina B-6 ay gumaganap din ng kritikal na papel sa synthesis ng ilang mga molekula ng sistema ng nerbiyos, tulad ng histamine, serotonin, dopamine o gamma-aminobutyric acid.
Pinipigilan ng Vitamin B-6 ang Isoniazid-Induced Neuropathy
Noong 1967, ang mga Beggs at Jenne mula sa VA Medical Center sa Minneapolis, Minnesota, ay nagpakita ng isang mapagkumpitensyang ugnayan sa pagitan ng isoniazid at bitamina B-6 at na ang dalawang molekulang ito ay naglaho sa bawat isa sa mga reaksyon ng biochemical. Ngayon, ang neuropathy ay pinigilan ng bitamina B-6 na regular na ibinibigay sa isang dosis ng 10 hanggang 50 mg bawat araw sa panahon ng paggamot sa tuberculosis. Ginagamit ito lalo na sa mga pasyente na may mataas na peligro para sa pagbuo ng neuropathy, tulad ng mga pasyente na may diyabetis, mga buntis at mga babaeng nagpapasuso, mga pasyente na may malnutrisyon o alkoholismo, o nakuha ang immunodeficiency syndrome.
